29.4.16

Ο τρόπος των κυπαρισσιών




Τα κυπαρίσσια έχουν έναν άλλο τρόπο να βρέχονται 
Κρατούν σταγόνες φτύνουν ένα κιτρινωπό απόσταγμα 
Με δυο λόγια φιλτράρουν 
Οι άνθρωποι μουσκεύονται αλλοιώνονται 
Ολάκεροι θαμπώνουν 
Κυλούνε 
Αχνίζει κάποιο υπόλειμμα αμάνικου· 
μια οβίδα στην κοιλιά του χάρτη


Τα βράδια πίσω απ' τα πουλιά, εκδ. Μανδραγόρας, 2015.
Drawing: Vincent Van Gogh

28.4.16

"Δεν είναι το άπειρο που μας χωρίζει", Βύρων Λεοντάρης

ΟΡΘΟΣΤΑΣΙΑ

I

Γυρνάμε και στριφογυρνάμε,
φωνάζουμε, χειρονομούμε, γυρευόμαστε,
βαδίζουμε, βαδίζουμε για να συναντηθούμε,
μα, να, κόβονται πάλι οι δρόμοι,
πάλι περνούν οι φάλαγγες γυαλιστερές μες στο καψαλισμένο
φως,
πάλι περνούν οι φάλαγγες, που μας χωρίζουν.
Κι είναι ξανά τα μάτια σου ναυαγισμένες θάλασσες
κι η κόμη σου αναχώρηση πρωινή μες στους καπνούς
κι είν' οι πτυχές στο φόρεμά σου κάγκελα,
που σφίγγεις νευρικά στα δάχτυλά σου...
(...)
Όχι, δεν είναι καθόλου το άπειρο, που μας χωρίζει,
μον' είναι η τρέλα, που χειροκροτεί στα πεζοδρόμια,
η τρέλα που χτυπάει τις παλάμες κι αντηχούν
σα να χτυπά η μια έρημος πάνω στην άλλη.
(...)


Βύρων Λεοντάρης, Ορθοστασία, "Ψυχοστασία, Ποιήματα 1949-1976", εκδ. Ύψιλον 2006, σ. 71-72.
Φωτογραφίες: Patrick Wally και Τοm Ripley

27.4.16

Το αμπέλι που βρυχάται μέσα μας

Τα σταφύλια ματώνουν τον Αύγουστο
Τα ποδοπατούν για ώρες
κι ύστερα πίνουν τον ζωμό από τις εκδορές
Σφαγμένα ζώα
ηδύποτα
Τα σταφύλια
άμα προσεκτικά τα ακροαστείς
πονούν
Και αυτό το κόκκινο που στάζει
σε γενναίες ποσότητες από τα σωθικά τους
μπαίνει μες σε φιάλες
που αδειάζουμε τα βράδια
- συνένοχοι σιωπής στο αρχαίο έγκλημα-
μες σε μια έκσταση σπονδών
σε ανυπεράσπιστο θεό των ερειπίων
Και εισβάλλει ένας κλαυθμός στις αρτηρίες


Τα βράδια πίσω απ' τα πουλιά, εκδ. Μανδραγόρας, 2015

26.4.16

Ντορέτα





























Η Ντορέτα
είναι ένα κορίτσι-φωλιά
Δεκατριών χρονών περιστερώνας
Κι όλα της τα φιλιά ανακατωμένα με τα αλάτια
απ' το πέρα-δώθε των απογευμάτων
Σέρνει μαζί της άλλοτε τη Μπουμπού
άλλοτε τη σκιά της να φορά κόκκινη μουσική
για ευγενείς τουρίστες που δειπνούν
στα διπλανά εστιατόρια
Έχει χαθεί τα τελευταία βράδια
Είκοσι τόσα ημερονύκτια
έχει να με τρομάξει με τα χέρια της στα μάτια μου
εν μέσω θερινής αιμοβορίας
Είναι αργά για τελευταία βράδια τώρα πια
Έτσι ή αλλιώς η ενηλικίωση
γυρνά ταχέως τους δείκτες των μοναδικών

Και τα απογεύματα σύντομα σταματούν
να μου πυροδοτούν την απορία
που να 'ναι η Ντορέτα
κι αν απρόοπτα μεγάλωσε

Τα βράδια πίσω απ' τα πουλιά, εκδ. Μανδραγόρας, 2015.